Uit het leven van een denkende vrouw

Carry van Bruggen combineerde haar werk met het moederschap. Ze stond erop in
haar eigen levensonderhoud te voorzien; na haar echtscheiding weigerde ze de
alimentatie aannemen. Ze werkte onder meer als vertaalster. In haar werk komt
de maatschappelijke positie van de vrouw vaak uitdrukkelijk aan bod, met name
in "Uit het leven van een denkende vrouw". Maar het boek, een kruising tussen
roman en non-fictie, gaat ook over de praktijk van het vertalen. Marianne
Edema, de heldin, strijd voor haar geestelijke onafhankelijkheid, ook al
brengt het haar in conflict met de mannen om haar heen. Ze zet de vooroordelen
die haar hinderen op één lijn met slechte argumenten in een betoog,
"frasenmakerij, het onsamenhangende en inconsequente gebazel". Een pleidooi
voor zorgvuldig lezen en denken, maar altijd met de strijdbaarheid die Van
Bruggens werk kenmerkt. Carry van Bruggen (schrijversnaam van de Joods-
Nederlandse Carolina Lea de Haan, 1881-1932) was de zus van Jacob Israël de
Haan, schrijver van "Pijpelijntjes", een van de eerste Nederlandse romans
waarin homoseksualiteit openlijk werd beschreven. Net als haar broer ging Van
Bruggen geen controversieel thema uit de weg. In haar romans en pamfletten
ging ze elk dogmatisme te lijf. Ze was de enige vrouwelijke auteur uit haar
tijd die door collega’s en critici au sérieux werd genomen. Ze woonde een
tijdlang in Nederlands-Indië met haar eerste man. Haar bekendste romans zijn
"Eva" en "Een coquette vrouw". Ze schreef ook non-fictie, met als bekendste
titels "Prometheus" en "Hedendaagsch fetischisme". Haar werk raakte in de
vergetelheid, maar werd in de jaren 1970 herontdekt door de feministische
beweging.